Καθώς βαδίζουμε σε νέες εκλογές -και όλα γύρω μας είναι ανθισμένα και τα πουλιά κελαηδούν-, νιώθω την ανάγκη να απευθυνθώ στο έθνος και να σας ανακοινώσω πως όλα είναι υπέροχα και θα πάνε ακόμα καλύτερα.
Ας ξεκινήσω από τα σίγουρα.
Ζούμε σε μια πολύ όμορφη χώρα που έχει εξαιρετικό κλίμα.
Είμαστε ζωντανοί. Το διευκρινίζω γιατί βλέπω το βάρος με το οποίο αντιμετωπίζουν κάποιοι συνάνθρωποί μας την χρεοκοπία της χώρας μας και μου δίνουν την εντύπωση πως νομίζουν ότι θα ζήσουν για πάντα.
Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Πόσο χειρότερα να πάνε τα πράγματα; Το πολύ πολύ, να χάσουμε τις αλυσίδες μας.
Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη, θα θυμάται, ίσως, πως, όταν τα μεταλλεία κατέρρευσαν και η επιχείρησή τους πήγε στο διάολο, ο Αλέξης Ζορμπάς το έριξε στο χορό και έκανε και τον «ξενέρωτο» Καζαντζάκη να χορέψει.
Αυτό είναι ο Έλληνας. Αυτό είναι ο άνθρωπος. Κάποιος που χορεύει πάνω στα συντρίμμια της ζωής του και ξεκινάει πάλι. Όπα!
Διδάσκουμε την Ευρώπη τι σημαίνει Δημοκρατία. Γίνονται εκλογές, μας φωνάζουν οι πάντες ότι είναι κρίσιμες, και –με όλους τους εκβιασμούς και με όλα τα χρέη του πλανήτη πάνω μας- σχεδόν οι μισοί δεν πάμε στις κάλπες και οι υπόλοιποι πάμε και ψηφίζουμε την Αριστερά. Τους κουφάναμε όλους. Τους στείλαμε αδιάβαστους.
Το παιχνίδι που παίζεται σήμερα στην Ευρώπη δεν έχει να κάνει με το ευρώ – έχει να κάνει με τη Δημοκρατία. Οι Έλληνες το αντελήφθησαν πρώτοι απ’ όλους και μαύρισαν τα ξεπουλημένα ανθρωποειδή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας που έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο διάολο – τώρα το μόνο που μένει είναι να τους ξαποστείλουμε οριστικά μαζί με τους νταβατζήδες και τα παπαγαλάκια τους, γιατί χαλάνε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Να δείτε τώρα που θα μας ακολουθήσουν όλοι. Έχει να πέσει Αριστερά που θα πάει σύννεφο. Σοβιετική Ένωση θα γίνει η Ευρώπη. Με τη διαφορά πως η Σιβηρία της Ευρώπης θα είναι η Ελλάδα και θα θέλουν να έρθουν όλοι εδώ.
Ναι, αλλά θα μας βγάλουν από την ευρωζώνη. Τι μου λες; Σοβαρά; Σκασίλα μας!
Άσε που, αν βγάλουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη, θα μείνει μόνο η Γερμανία στο τέλος να έχει ευρώ.
Δεν ξέρω πώς πείστηκαν τόσο εύκολα τόσοι πολλοί άνθρωποι πως το ευρώ είναι αυτοσκοπός. Κάποιοι νομίζουν πως το ευρώ είναι έργο τέχνης. Έχουν την εντύπωση πως το ευρώ είναι ο Παρθενώνας. Δεν είναι.
Και μετά από χρόνια που το χρήμα θα έχει καταργηθεί εντελώς, θα γελάνε οι απόγονοί μας με εμάς, όταν θα μαθαίνουν στην Ιστορία το τι ζόρι τραβάγαμε επί χρόνια με ένα κωλονόμισμα. Με ένα κωλονόμισμα που δεν ήταν καν δικό μας. Εθνική κατάθλιψη για ένα ξένο νόμισμα.
Πώς κάνετε έτσι, ρε; Λεφτά είναι, δεν είναι άνθρωποι. Σιχαμένα βρομόχαρτα.
Αν η Ευρώπη θέλει να είναι κάτι περισσότερο από μια νομισματική ένωση, έχει ανάγκη την Ελλάδα. Δεν είμαι εθνικιστής αλλά, με το συμπάθιο κιόλας, η Ελλάδα δεν είναι Πορτογαλία, ούτε Βέλγιο. Η Ελλάδα είναι πιο σημαντική για την ύπαρξη της Ενωμένης Ευρώπης και από τη Γερμανία.
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να σηκωθούμε να φύγουμε. Ας βρεθεί ένας Έλληνας πολιτικός με αξιοπρέπεια να τους πει «Γεια σας». Θα μας τραβάνε από τα πόδια κι απ’ τα χέρια, για να μείνουμε. Θα μας κολλάνε τα ευρώ στο κούτελο.
Κι αν μας αφήσουν να φύγουμε; Εκεί να δεις γλέντια. Μετά την υποτίμηση της δραχμής, η ελληνική οικονομία θα γίνει φοβερά ανταγωνιστική και θα ανακάμψει, η ανάπτυξη θα εκτιναχτεί και πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα παρακαλάνε να βγουν από το ευρώ, για να μοιάσουν στην Ελλάδα. Όλη η Ευρώπη θα θέλει να έχει δραχμή.
Βρε κουτά, το έχω ξαναγράψει. Η Ευρώπη ήταν μια γκόμενα του Δία, ο οποίος αφού την κουτούπωσε και την γκάστρωσε, την ξαπόστειλε γιατί του γυάλισε κάποια άλλη.
Η Ευρώπη είναι σαν όλες τις γκόμενες που έχουν φάει απόρριψη. Καψούρα για πάντα.
(Εντάξει, έχουμε κι ένα σκασμό αρνητικά στοιχεία –και γενικά τα έχουμε κάνει μαντάρα- αλλά κάναμε ότι κάναμε επειδή θέλαμε να χτυπήσουμε τον απάνθρωπο καπιταλισμό. Από μέσα. Και τα καταφέραμε.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου